tarafından N Aşk Ama…
“Sen” dedi “hayatımın en önemli köşe taşısın. Sen olmasan ben yasayamam! Yalvarırım! Beni sensiz bırakma.” Hatta “sen gidersen ben ölürüm” bile dedi... Eğer onu susturmasam beni daha ulaşılmaz, daha tanrısal cümlelerde kullanabilirdi.
“Aşkın gözü kör” dedikleri böyle bir şey olsa gerekti. Aslında çok hoş birisi olduğunu söylemeden edemeyeceğim. Yoksa ben de mi çok hoşlanmıştım ondan? Evet, ama bu bile olsa hepsi bir yere kadardı. Ve telefon numaramı bu defa değiştirme nedenim sırf bu yüzdendi. Son davranışları… Beni çok ürkütmüştü.
Kendi hayatının merkezine koymuştu çünkü. Bense, bu kadar değeri hak edecek tek varlık sadece Allah’tır derdim hep… Gerçi hala aynı şeyleri söylüyorum. Yoksa bana verdiği bu sınırsız değerden neden rahatsız olaydım ki!
Aslında her insanın arayıp da bulamadığı şeydi bu… Sevilmek! Sevilmek diyorum sevilmek! Bir insanın trilyonlarca parası olsa ve kendini sevdirmek için hepsini harcasa yinede istemezlerse vermezler sevgilerini o insana.
Yani özel çaba bile kâr eylemez kendini sevdirmek için. Bu yüzden dünyanın en güzel duygusudur sevilmek ve kesinlikle en kıymetlisidir. Peki, ben salak mıydım o zaman herkesin peşinden koştuğu bir şeyden kaçıyordum? Sevmekten bahsetmiyorum sevilmekten bahsediyorum.
Söyler misiniz bu kadar sevilmekten kaçma içgüdüsü beni aptal yapmaz mı? Yapmaz dostlarım! Kesinlikle yapmaz… Hatta beni ve benim gibileri daha da insan yapar bu… Bu kadar sevgi ancak yaratana beslenmelidir derim ben.
Beni en çok bir insan kadar sevebilmeliydi derim ben. Ve bu kadar yüceltmesi korkuttu beni. Bu kadar büyütmesi… Ve her defasında “sen nasıl bir insansın ya” demesi korkuttu beni. Bakışlarındaki esrar, beni üç bin yıldır tanıyormuşçasına tanıdık tavırları korkuttu beni.
Ben istediğimi sevebilirim. Kontrol bendedir ama istediğime kendimi sevdirmem mümkün değil. Ama yinede kimi seversem seveyim Allah’a duyduğum sevginin yanında adı bile geçmez ve ben seversem ancak Allah rızası için sevebilirim. Allah için N’yi aramalı mıyım acaba?
“Sen” dedi “hayatımın en önemli köşe taşısın. Sen olmasan ben yasayamam! Yalvarırım! Beni sensiz bırakma.” Hatta “sen gidersen ben ölürüm” bile dedi... Eğer onu susturmasam beni daha ulaşılmaz, daha tanrısal cümlelerde kullanabilirdi.
“Aşkın gözü kör” dedikleri böyle bir şey olsa gerekti. Aslında çok hoş birisi olduğunu söylemeden edemeyeceğim. Yoksa ben de mi çok hoşlanmıştım ondan? Evet, ama bu bile olsa hepsi bir yere kadardı. Ve telefon numaramı bu defa değiştirme nedenim sırf bu yüzdendi. Son davranışları… Beni çok ürkütmüştü.
Kendi hayatının merkezine koymuştu çünkü. Bense, bu kadar değeri hak edecek tek varlık sadece Allah’tır derdim hep… Gerçi hala aynı şeyleri söylüyorum. Yoksa bana verdiği bu sınırsız değerden neden rahatsız olaydım ki!
Aslında her insanın arayıp da bulamadığı şeydi bu… Sevilmek! Sevilmek diyorum sevilmek! Bir insanın trilyonlarca parası olsa ve kendini sevdirmek için hepsini harcasa yinede istemezlerse vermezler sevgilerini o insana.
Yani özel çaba bile kâr eylemez kendini sevdirmek için. Bu yüzden dünyanın en güzel duygusudur sevilmek ve kesinlikle en kıymetlisidir. Peki, ben salak mıydım o zaman herkesin peşinden koştuğu bir şeyden kaçıyordum? Sevmekten bahsetmiyorum sevilmekten bahsediyorum.
Söyler misiniz bu kadar sevilmekten kaçma içgüdüsü beni aptal yapmaz mı? Yapmaz dostlarım! Kesinlikle yapmaz… Hatta beni ve benim gibileri daha da insan yapar bu… Bu kadar sevgi ancak yaratana beslenmelidir derim ben.
Beni en çok bir insan kadar sevebilmeliydi derim ben. Ve bu kadar yüceltmesi korkuttu beni. Bu kadar büyütmesi… Ve her defasında “sen nasıl bir insansın ya” demesi korkuttu beni. Bakışlarındaki esrar, beni üç bin yıldır tanıyormuşçasına tanıdık tavırları korkuttu beni.
Ben istediğimi sevebilirim. Kontrol bendedir ama istediğime kendimi sevdirmem mümkün değil. Ama yinede kimi seversem seveyim Allah’a duyduğum sevginin yanında adı bile geçmez ve ben seversem ancak Allah rızası için sevebilirim. Allah için N’yi aramalı mıyım acaba?
